ปาฎิหารรักต่างสายพันธุ์

                                                          ปฐมบท

เคยได้ยินคำนี้ไหม"ปาฎิหาร"

เคยได้ฟังประโยคนี้ไหม"มนุษย์คือสัตว์ประเสริฐ"

เคนเห็นสิ่งนี้คุณคิดยังไง"งู"

แล้วถ้าคนกับงูอยู่ด้วยกันล่ะ....คุณคิดยังไง

          ...........................

ครืน ครืน ครืน!!!!  'กาลกินี เธอนะมันตัวกาลกินี' 'ไปตายไปซ่ะ' 'กลิ่นคาวงูกลิ่นสาปสางน่าเกลียด'

กรี๊ด!!!!!!!! 'บุปผา ไอ้บุปผา ตื่นโว้ย ตื่นๆๆๆๆ'ชายหมุ่นเรียกพร้อมเขย่าตัวไปด้วย เจ้าตัวก็ผวากอดทันที 'ไอ้คิ้ม กูฝันร้ายว่ะ'บอกชายหนุ่มพรางร้องไห้ไปพร้าง'เออ ไม่มีอะไรแล้วไม่ต้องกลัว'ชายหนุ่มพยามพูดปลอบอย่งเห็นใจ 'ไปๆอาบน้ำไปกินข้าวกัน พวกมันรออยู่'

บ้านนี้เป็นบ้านของคิ้มซึ่งเป็นลูกกำพราพ่อแม่ตายหมด เช่นเดียวกันกับอีกสามคนคือ

1.บุปผา น.ส.บุปผา ตราไม้งาม. 2.น้ำมนต์ น.ส.นฤมน สายชลชาล  3.มะไฟ น.ส.คีตาภัตร ใจชุ่ม

และเจ้าของบ้าน 4.คิ้ม นาย.คิมหันต์ วายุพัด. บ้านนี้อยู่กัน4คนที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก

และในหว่างมืออาหารนั้น มะไฟที่เป็นสาวแรงใจร้อนก็เปิดประเด็น

'มึงเป็นไรว่ะอีผา ร้องโวยวายทุกคืน' 

'เอาเหอะน่าคนมันฝันนี้หว่า รีบแดกได้รีบไป'คิ้มพูด

'นั้นดิบ่นทำไมว่ะเดี๋ยวแกเร็วหรอกมึง'น้ำมนต์ช่วยเสริม

'กูไม่ไปเรียนนะ ปวดหัวว่ะ'บุปผาพูดไปพรางเอามือกุมขมับ โดยที่มะไฟรีบลุกไปจับหน้าผาก ำร้อมน้ำมนต์ที่เอายามาให้ 'เออ กินยาแล้วนอนให้กูเพือนป่ะ'มะไฟพูดพรางคอยนวดขมับให้

'เออ ขอบใจ กูอยู่ได้ ไปเรียนกันเถอะพวกมึง ลาอาจารย์ให้กูก็พอ'น้ำมนต์เลยเสนอว่ารีบเรียนใด้รีบกลับทุกคนก็ออกไป บุปผานั้นกินยาเสร็จก็ขึ้นไปนอนต่อแต่หารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่หนึ่งคอยมองอยู่ ด้วยดวงตาที่สีแดงสด ตัวสีขาวเผือกขนาดใหญ่กว่า5เมตร กำลังเลื่อยเข้าไปไกล้โดยไม่รู้ตัว

...........................ลองทายสิมันคืออ่ะไร........................

{นิยายเรื่องนี้แต่จากจิตนาการของผู้แต่งเองชอบไม่ชอบยังไงบอกได้นะค่ะพอดีพึ่งเคยแต่งครั้งแรกค่ะ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยนะที่นี้ด้วยนะค่ะ}